چاپ کنید
پايگاه اشرف که هم اکنون حدود سه هزار و پانصد تن از اعضاي سازمان مجاهدين خلق در آن زندگي ميکنند به عنوان بزرگترين محل سکونت اعضاي اين سازمان محسوب ميشود. تمايل بي اندازه حکومت ايران براي نابودي اين شهر بر کسي پوشيده نيست، به شکلي که از ابتداي تأسيس اشرف تا کنون از هر شيوه اي براي حذف آن استفاده کرده است. موشک باران گاه به گاه، بمباران، استفاده از نيرو هاي عراقي تحت نفوذ به جهت عمليات نظامي و لابي با حکومت فعلي عراق از اين جمله اند.
اما اخيرا خبري مبني بر انتقال مسئوليت حفاظت شهر اشرف از نيروهاي چند مليتي به ارتش عراق منتشر شده که اهميت آن جدا از تاثيرات سياسي به علت عواقب ناشي از اجراي اين تصميم است.اين موضوع براي فعالين حوزه حقوق بشرازآن رو نگرانكننده است كه دولت فعلي عراق (دولت نوري مالكي ) و جريان مرتبط به آن، به شکل آشکاري تحت تاثير حکومت ايران قرار دارد. اين دولت بار ها موضع خصمانه خود را نسبت به ساکنان شهر اشرف را شرايط مختلف بدون ملاحظه و شفاف اعلام کرده است.
به عنوان مثال عبدالعزيز حكيم، رئيس شوراي عالي اسلامي عراق که يكي از گروههاي پر نفوذ تاثير گذار در سياست هاي دولت عراق محسوب ميشود، در سوم ژوئن امسال اعلام کرده بود حضور مجاهدين خلق در عراق از هيچ پوشش حقوقي و بين المللي برخوردار نيست و آنها بايد خاك عراق را ترك كنند. عبدالعزيز حكيم كه سالها در ايران زندگي کرده چند ماه پس از سقوط حكومت صدام حسين و حاكميت نيروهاي چند مليتي در عراق، به عنوان رئيس شوراي حكومتي عراق رسماَ اعلام داشته بود که ساکنان شهر اشرف بايد طي سه هفته خاك عراق را ترك كنند. تلاش هاي او براي اخراج اين عده از خاک عراق بار ها در رسانه هاي مختلف منعکس شده است.
و يا در نمونه اي ديگر علي دبّاغ، سخنگوي دولت نوري المالكي در هجدهم ژوئن امسال در پي بيانيه اي رسمي اعلام نمود كه اعضاي مجاهدين بايد هرچه سريعتر خاک عراق را ترك كنند و نيز از مردم عراق خواست تا از هرگونه ارتباط با شهر اشرف و ساکنان آن خودداري كنند.
هم اکنون راه ورود دارو و خواروبار به شهر اشرف مسدود شده و از تردد عراقي هابه اين شهرجلوگيري ميشود. انفجار اتوبوس حامل كارگران عراقي كه در اشرف كار ميكردند، حمله هاي نظامي گاه به گاه عوامل حکومت ايران نيز از جمله فشار هايي است که بر ساکنان اين شهر وارد ميشود.
اولين برخورد بين المللي با سازمان مجاهدين خلق بيانيه ريچارد مورفي، معاون وزارت خارجه آمريكا درسال 1364 است که در آن رسما آنها را تروريست ناميد. دولت آمريکا که هم اکنون رهبري نيرو هاي چند مليتي را برعهده دارد، تا کنون برموضع قبلي اش استوار است. اين موضع دولت آمريکا باعث شد تا بسياري از کشور ها در خصوص سازمان مجاهدين خلق از سياست دولت آمريکا پيروي کنند.
اما منظور ازنگاشتن اين مقاله اين است که صرف نظر از چرايي شرايط موجود وبه دور از تحليل واضح و عملکرد منفي سازمان مجاهدين خلق، با رويکردي انساني به عواقب اجراي تصميم واگذاري حفاظت شهر اشرف و ساکنان آن به چنين حکومتي و در چنين شرايطي بپردازيم.
نفوذ دولت ايران در ساختار دولت عراق و اعمال نفوذ در فرايند سياست گذاري آن بر کسي پوشيده نيست. از سويي نفوذ نيرو هاي امنيتي حکومت ايران در عراق و توان عمليات حذف فيزيکي آن غير قابل انکار است. در صورت واگذاري مسئوليت امنيت شهر اشرف به دولت عراق، با توجه به سياست خصمانه و آشکارش در قبال ساکنان شهر اشرف نتيجه چه خواهد بود؟
حکومت ايران با استفاده از توان مالي و حمايت معنوي از گروه هاي شيعه و بنياد گراي عراقي اين امکان را دارد که با دريافت چراغ سبز ازدولت عراق در خصوص پايگاه اشرف، در فضايي آرام و بدون درد سر و با استفاده از گروه هاي عراقي تحت نفوذ خود به شکار اعضاي اين سازمان پرداخته وآنها را نابود کند. و يا در توافقي رسمي بين دو دولت آنها را به ايران بازگرداند.
دولت عراق ازاکنون اقدامات محدود كننده اي راعليه شهراشرف بر قرار كرده است که قطع جيره آذوقه، سوخت و دارو از آن جمله اند. با توجه به جمعيت و وضعيت آب و هوايي شهر اشرف، ادامه اين روند به جز يك فاجعه انساني چه خواهد بود؟
ساکنان شهر ساکنان اشرف مشمول اصل چهارم كنوانسيون ژنو هستند. تصميم به واگذاري حفاظت شهر اشرف به طرف متخاصم که از ابراز خصومت پرهيز ندارد، نقض آشکار تعهدات بين المللي است. براستي چه كسي مسئول و پاسخگوست؟
به هر شکل نم يتوان به حقوق بشر معتقد بود و در عمل حقوق انساني سه هزار و پانصد انسان را ناديده گرفت. اگر ساکنان شهر اشرف در چهار چوب ذهني من مخالف نمي گنجند، دليل آن نمي شود که حقوق انساني و طبيعي آنها را نيز ناديده بگيريم.
هرچند که تاکنون برخي از نهادهاي حقوق بشري مانند عفو بين الملل (بيانيه چهارم سبتامبر) و کنفرانس حقوقدانان در اروپا به عواقب اين تصميم توجهاتي داشته اند، اما بلا ترديد پيشگيري از بروز اين فاجعه انساني همتي بيش از اين را مي طلبد. همتي که هواداران راستین دموکراسی و حقوق بشر، معمولا نثار مخالفان خود نيز می کنند
برگرفته از روز آنلاین
مجاهدین خلق در معرض فاجعه انسانی
احمد باطبیپايگاه اشرف که هم اکنون حدود سه هزار و پانصد تن از اعضاي سازمان مجاهدين خلق در آن زندگي ميکنند به عنوان بزرگترين محل سکونت اعضاي اين سازمان محسوب ميشود. تمايل بي اندازه حکومت ايران براي نابودي اين شهر بر کسي پوشيده نيست، به شکلي که از ابتداي تأسيس اشرف تا کنون از هر شيوه اي براي حذف آن استفاده کرده است. موشک باران گاه به گاه، بمباران، استفاده از نيرو هاي عراقي تحت نفوذ به جهت عمليات نظامي و لابي با حکومت فعلي عراق از اين جمله اند.
اما اخيرا خبري مبني بر انتقال مسئوليت حفاظت شهر اشرف از نيروهاي چند مليتي به ارتش عراق منتشر شده که اهميت آن جدا از تاثيرات سياسي به علت عواقب ناشي از اجراي اين تصميم است.اين موضوع براي فعالين حوزه حقوق بشرازآن رو نگرانكننده است كه دولت فعلي عراق (دولت نوري مالكي ) و جريان مرتبط به آن، به شکل آشکاري تحت تاثير حکومت ايران قرار دارد. اين دولت بار ها موضع خصمانه خود را نسبت به ساکنان شهر اشرف را شرايط مختلف بدون ملاحظه و شفاف اعلام کرده است.
به عنوان مثال عبدالعزيز حكيم، رئيس شوراي عالي اسلامي عراق که يكي از گروههاي پر نفوذ تاثير گذار در سياست هاي دولت عراق محسوب ميشود، در سوم ژوئن امسال اعلام کرده بود حضور مجاهدين خلق در عراق از هيچ پوشش حقوقي و بين المللي برخوردار نيست و آنها بايد خاك عراق را ترك كنند. عبدالعزيز حكيم كه سالها در ايران زندگي کرده چند ماه پس از سقوط حكومت صدام حسين و حاكميت نيروهاي چند مليتي در عراق، به عنوان رئيس شوراي حكومتي عراق رسماَ اعلام داشته بود که ساکنان شهر اشرف بايد طي سه هفته خاك عراق را ترك كنند. تلاش هاي او براي اخراج اين عده از خاک عراق بار ها در رسانه هاي مختلف منعکس شده است.
و يا در نمونه اي ديگر علي دبّاغ، سخنگوي دولت نوري المالكي در هجدهم ژوئن امسال در پي بيانيه اي رسمي اعلام نمود كه اعضاي مجاهدين بايد هرچه سريعتر خاک عراق را ترك كنند و نيز از مردم عراق خواست تا از هرگونه ارتباط با شهر اشرف و ساکنان آن خودداري كنند.
هم اکنون راه ورود دارو و خواروبار به شهر اشرف مسدود شده و از تردد عراقي هابه اين شهرجلوگيري ميشود. انفجار اتوبوس حامل كارگران عراقي كه در اشرف كار ميكردند، حمله هاي نظامي گاه به گاه عوامل حکومت ايران نيز از جمله فشار هايي است که بر ساکنان اين شهر وارد ميشود.
اولين برخورد بين المللي با سازمان مجاهدين خلق بيانيه ريچارد مورفي، معاون وزارت خارجه آمريكا درسال 1364 است که در آن رسما آنها را تروريست ناميد. دولت آمريکا که هم اکنون رهبري نيرو هاي چند مليتي را برعهده دارد، تا کنون برموضع قبلي اش استوار است. اين موضع دولت آمريکا باعث شد تا بسياري از کشور ها در خصوص سازمان مجاهدين خلق از سياست دولت آمريکا پيروي کنند.
اما منظور ازنگاشتن اين مقاله اين است که صرف نظر از چرايي شرايط موجود وبه دور از تحليل واضح و عملکرد منفي سازمان مجاهدين خلق، با رويکردي انساني به عواقب اجراي تصميم واگذاري حفاظت شهر اشرف و ساکنان آن به چنين حکومتي و در چنين شرايطي بپردازيم.
نفوذ دولت ايران در ساختار دولت عراق و اعمال نفوذ در فرايند سياست گذاري آن بر کسي پوشيده نيست. از سويي نفوذ نيرو هاي امنيتي حکومت ايران در عراق و توان عمليات حذف فيزيکي آن غير قابل انکار است. در صورت واگذاري مسئوليت امنيت شهر اشرف به دولت عراق، با توجه به سياست خصمانه و آشکارش در قبال ساکنان شهر اشرف نتيجه چه خواهد بود؟
حکومت ايران با استفاده از توان مالي و حمايت معنوي از گروه هاي شيعه و بنياد گراي عراقي اين امکان را دارد که با دريافت چراغ سبز ازدولت عراق در خصوص پايگاه اشرف، در فضايي آرام و بدون درد سر و با استفاده از گروه هاي عراقي تحت نفوذ خود به شکار اعضاي اين سازمان پرداخته وآنها را نابود کند. و يا در توافقي رسمي بين دو دولت آنها را به ايران بازگرداند.
دولت عراق ازاکنون اقدامات محدود كننده اي راعليه شهراشرف بر قرار كرده است که قطع جيره آذوقه، سوخت و دارو از آن جمله اند. با توجه به جمعيت و وضعيت آب و هوايي شهر اشرف، ادامه اين روند به جز يك فاجعه انساني چه خواهد بود؟
ساکنان شهر ساکنان اشرف مشمول اصل چهارم كنوانسيون ژنو هستند. تصميم به واگذاري حفاظت شهر اشرف به طرف متخاصم که از ابراز خصومت پرهيز ندارد، نقض آشکار تعهدات بين المللي است. براستي چه كسي مسئول و پاسخگوست؟
به هر شکل نم يتوان به حقوق بشر معتقد بود و در عمل حقوق انساني سه هزار و پانصد انسان را ناديده گرفت. اگر ساکنان شهر اشرف در چهار چوب ذهني من مخالف نمي گنجند، دليل آن نمي شود که حقوق انساني و طبيعي آنها را نيز ناديده بگيريم.
هرچند که تاکنون برخي از نهادهاي حقوق بشري مانند عفو بين الملل (بيانيه چهارم سبتامبر) و کنفرانس حقوقدانان در اروپا به عواقب اين تصميم توجهاتي داشته اند، اما بلا ترديد پيشگيري از بروز اين فاجعه انساني همتي بيش از اين را مي طلبد. همتي که هواداران راستین دموکراسی و حقوق بشر، معمولا نثار مخالفان خود نيز می کنند
برگرفته از روز آنلاین
پستها
