چهارشنبه، فروردین ۲۵، ۱۳۸۹

مساله محوری، عدم مشروعیت رژیم ولایت فقیه است


مساله محوری، عدم مشروعیت رژیم ولایت فقیه است

زینت میرهاشمی

همزمان با مطرح شدن تحریمهای جدید از طرف شورای امنیت، روز سه شنبه 24 فروردین، معاون سازمان انرژی اتمی اعلام کرد که جمهوری اسلامی ظرف یک ماه به باشگاه اتمی جهان خواهد پیوست.

طی هفته اخیر، از ولی فقیه تا گماشتگان ریز و درشت او در ارکستر حمله به آمریکا و رئیس جمهور آن سازهای مختلفی زدند. نوازنده های این ارکستر با ایجاد فضای جنگی، توانائیها و قدرت نظامی رژیم را به رخ جهان کشیدند. اما قبل از هر چیز، هدف همانا دور زدن بحران سرنگونی و سرکوب قیام با استفاده از فضای فعلا مجازی به نام جنگ است.

تا کنون این جمهوری اسلامی بوده است که از سیاستهای مماشات گرایانه و مصلحت گرایانه حکومتهای غربی به شمول آمریکا بیشترین بهره را برده است. هزینه این سیاستها برای مردم ایران تاکنون بسیار گران تمام شده است. در هر تند پیچ بحران سرنگونی و حرکتهای مردمی، رژیم با سوار شدن بر تهدید نیروهای خارجی و تراشیدن «دشمن»، با سرکوب سعی در کاهش بحران سرنگونی نموده است.

در پی دعوت اوباما، رئیس جمهور آمریکا، نمایندگان 47 کشور دارای انرژی هسته ای روز دوشنبه 26 فروردین در واشنگتن گردهم آمدند. موضوع اصلی گردهمایی دو روزه سران این کشورها، ایمن سازی اورانیوم غنی شده در کشورهای مختلف جهان و جلوگیری از خطر افتادن سلاحهای اتمی به دست گروههای تروریستی بود.

برخورد قاطع تر در برابر عدم سرپیچی جمهوری اسلامی در برابر قطعنامه های صادر شده شورای امنیت سازمان ملل متحد از جمله موضوعهای مورد بحث این اجلاس بوده است. سازمان ملل تا کنون سه قطعنامه با یک سری تحریمهای غیر موثر صادر کرده است. این قطعنامه ها خواستار توقف برنامه اتمی رژیم ایران شدند. بر اساس موضع گیریهای اخیر سران کشورهای 5 به اضافه یک، و نیز انعکاس گردهمایی اخیر در واشنگتن، برای تصویب قطعنامه دیگر مبنی بر تحریمهای جدید، توافقی همگانی وجود دارد.

واقعیت این است که پایوران رژیم سعی می کنند فضا را ملتهب نگاه دارند و گرد و غبار حاصل از آن را به مصرف استخوانهای پوسیده نظام برسانند و دمی بیشتر نظام ولایت فقیه را بر سر پا نگاه دارند. اگر چه این تحریمها در وضعیت رژیم تاثیرگذار بوده است اما مهمترین تحریمی که باید در مورد رژیم ایران اعمال شود، تحریم سیاسی قاطع آن در تمام نهادهای بین المللی و رسیدگی به شکایات قربانیان رژیم در دادگاههای بین المللی است.

وقتی مردم ایران برای رساندن صدای خودشان و عدم مشروعیت رژیم چنین بهای سنگینی پرداخته اند، پذیرش سران رژیم در نهادهای بین المللی به معنای پذیرش عده ای جنایتکار است. سیاستهای مماشات گرانه در شرایط بحران انقلابی موجود به ضرر مردم ایران و به نفع رزیم حاکم خواهد بود. توقف برنامه اتمی رژیم و خاتمه دادن به دستیابی رژیم بنیادگرای اسلامی به سلاح اتمی همانا قبول خواست مردم ایران یعنی عدم مشروعیت رزیم در صحنه بین المللی است. این موثرترین راه است.