کیش دادن خامنه ای و بعد؟
منصور امان
خیز همه جانبه باند ولی فقیه برای حفظ غنیمتهای جنگی خود و تثبیت درازمُدت آن از طریق لاشه سازی رُقبا، به گونه شتابناک تری جدال درگرفته را در راس و بدنه "نظام" گُسترش می دهد. آقای میرحُسین موسوی، نامزد اصلی باندهای اخراج شُده از دستگاه رسمی قُدرت در یک نامه آیت الله خامنه ای را خطاب قرار داده و خواهان اعلام موضع او شُده است.
اگر چه به میان کشیدن پای "رهبر" به ماجرا زیر پوشش درخواست جلوگیری از "پرونده سازی و ارعاب و ایجاد تهدید و جو سازی علیه فعالان و طرفداران اینجانب" صورت گرفته با این وجود، طرح مساله به صورت مُجرد، تلاش روشنی برای تاکید بر مسوولیت آقای خامنه ای در درگیریها و کیش دادن او است.
در همین حال، حُجت الاسلامها رفسنجانی و ناطق نوری نیز با یک روز تاخیر، به واکُنش در برابر پرده دری گُماشته آیت الله خامنه ای پرداخته اند. آنها در بیانیه هایی جُداگانه اما با مضمون و ادبیات مُشترک، رییس جمهور و نامزد برگُزیده ولی فقیه را به "نقض قانون اساسی و زیر پا گُذاشتن سوگند" خود مُتهم کرده اند.
با وجود آنکه این اعلام تخلُف کلان از سوی رییس مجمع تشخیص مصلحت و مجلس خبرگان، دو نهاد محوری در ساختار بوروکراسی محفلی "نظام" صورت گرفته اما او و آقای ناطق نوری، "رییس دفتر رهبری" از جمع زدن مُقدماتی که چیده اند، پرهیز کرده و به جای آن اطمینان داده اند که از "اقدام شتابزده" خودداری می کُنند.
چنین می نماید که رهبران باندهای رقیب کوشش دارند یک جنگ نمایندگی از کانال آقای موسوی را سازمان بدهند تا از تهدیدات رویارویی مُستقیم با آیت الله خامنه ای و باند نظامی – امنیتی او برکنار بمانند. همزمان، نگرانی آنها از جسارت یافتن نیروهای گُسترده "غیرخودی" در سطح جامعه در نتیجه ژرفش شکاف بین "خودی" ها، فاکتور دیگری است که در هر شرایطی درونمایه تاکتیکهای آنها را تعیین می کُند.
راهکار لمس "رهبر" با دستکش زمانی می تواند موثر اُفتد که هنوز جنگ مغلوبه نشُده باشد. اما "نظام" در نیمه ی گُذر از این پیچ است و این را نه فقط افشاگریهای سریالی گُماشتگان "آقا" بلکه، خود رهبران و پایوران جناح مُقابل او با هُشدارهای قطع نشُدنی پیرامون "توطیه امنیتی کردن فضا" نیز گواهی کرده اند.
پستها
