شنبه، خرداد ۲۳، ۱۳۸۸

این هنوز پایان نمایش نیست


این هنوز پایان نمایش نیست

منصور امان

پرده فُکاهه سیب زمینی، خودکار نامریی و سپاه پاسداران که با پیش نمایش ابتکاری "فساد شو" به خوبی ستاره باران نیز گردید، پایین کشیده شُد اما این هنوز به معنای پایان نمایش و از سر گرفتن کاسبی طبق معمول نیست.

نخُست، محصولات فن "مُهندسی انتخابات" برای اینکه به سرنوشت رُسوای سیب زمینیهای گندیده "دولت کریمه" دُچار نشود، می بایست به شتاب بهره برداری شود؛ یک دلشوره ی فهم پذیر که گُسیل هزاران تُفنگچی اونیفورم پوش و لباس شخصی به خیابانها زیر تیتر گویای "مانور اقتدار" در پی تسکین آن برآمده است.

بُلندگوهای رسمی و نیمه رسمی آیت الله خامنه ای پیش تر صحنه جنگ را آرایش کرده و طرف مقابل خود را زیر تابلو "دشمن خارجی، آمریکا و اسراییل، انقلاب مخملی" و جُز آن نشانده اند. بازوی نظامی او، سپاه پاسداران نیز بر همین موج سُر خورده است و پس از آنکه رییس بخش سیاسی آن پنجه های خود را برای "خفه کردن انقلاب مخملی" نشان داد، با صدور یک اطلاعیه تکمیلی "آمادگی برای فداکاری و دفاع همه جانبه از انقلاب، نظام و میهن اسلامی" را خط ونشان کشید.

اگرچه هدف ظاهری اقدامات باند نظامی – امنیتی "آقا" مُچاله کردن رُقبا در قوطی انتخابات است اما نقشه های وی بسی فراتر از سرکوب کسانی همچون آقایان رفسنجانی، کروبی یا موسوی و مُتعلقات را در بر می گیرد که نمک گیر آش سهمیه ای "نظام" هستند و نه می خواهند و نه توانایی آن را دارند که زیر دیگ بزنند.

قداره کشی باند ولی فقیه به دلیل هزینه کمرشکنی است که تشریفات نشاندن برگُزیده شورای نگهبان بر مسند ریاست جمهوری این بار در بر داشته است. آنها مخارج را مُستقیم از کیسه خالی مشروعیت "نظام" و به بهای کنار زدن درپوش "گاو گند" آن و شریک کردن میلیونها "دُشمن" بالقوه در گنده ای که از رهبران و گردانندگان اش بر می خیزد پرداخته اند.

سپس، نمایش انتخابات به آخر نرسیده و نتیجه آن - هر چه که باشد – فینال فُکاهه به شُمار نمی رود. مُجرمین مُچ گرفته شُده و لانه امنی که زیر عُنوان "نظام جمهوری اسلامی" در آن پناه گرفته اند، احترام و ترسی بر نمی انگیزد. آقای خامنه ای، شُرکا و رُقبا به زبان خود اعتراف کرده اند که کُدام دلایل و انگیزه های ناشریف و تبهکارانه آنچه که بر جامعه ایران تحمیل کرده اند را توضیح می دهد. همه تلاش آنها اینک گُریز از نوشته شُدن بخش پایانی سناریو از سوی تماشاچیانی است که آغاز آن را شاهد بوده اند.