حضور درخشان يك طرف سوم سرمقاله
تصميم كشورهاي 1+5 به ارائه بسته جديدي از مشوقها به ديكتاتوري آخوندي براي دست‌برداشتن از طرحهاي اتمي يك بار ديگر بطلان سياست مماشات و نتايج وخيم آن را در معرض توجه جهانيان گذاشت. فاشيسم مذهبي حاكم بر ايران كه به خاطر ضعف و پوسيدگي قادر به كمترين عقب‌نشيني نيست، درموضعگيريهاي خود، اين مشوقها را به سخره گرفت. تجربه ثابت كرده است كه مماشات و ارائه بسته‌هاي جديد فقط مشوق آخوندها در پيشبرد طرحهاي توليد سلاح اتمي و جري‌شدن در سياست اعلام جنگ عليه جامعه جهانيست. در همان روزي كه كشورهاي 1+5 در اجلاس لندن تحت‌فشار چين و روسيه مشغول تصويب مشوقهاي جديد بودند تا آخوندها را به تبعيت از خواستهاي جامعه جهاني وادار كنند، احمدي‌نژاد تصريح كرد كه پيشبرد طرحهاي اتمي آنها «به خاطر آن بود كه از اين نظم خارج شدند» و «اگر مي‌خواستند بر اين اساس عمل كنند به هيچ وجه به نتيجه نمي‌رسيدند».
مماشات جاده‌يي است كه هميشه به فاجعه ختم مي‌شود، استمالت هميشه ديكتاتور‌ها را جريتر مي‌كند و اين قانونمندي، در مورد استبداد قرون وسطايي آخوندها، به خاطر ضعف بنيادين و فقدان ظرفيت انعطاف، به‌طور مضاعف صادق است. اما صرفنظر از اصول و احكام عام، از نظر سياسي و تاكتيكي محض هم، ارائه بسته تشويقي به ديكتاتوري آخوندي آكنده از خبط و خطاست. درحالي كه شوراي امنيت ملل متحد با چندين بيانيه و قطعنامه صريح رژيم آخوندها را به اجراي موارد مشخصي موظف كرده و با سرپيچي اين رژيم روبه‌روست، اين بسته مشوق، معنايي جز تشويق بي‌اعتنايي به مصوبات بين‌المللي ندارد. ولي‌فقيه ارتجاع كه با بحرانهاي مرحله اضمحلال و سرنگوني مواجه است از اين تشويق به سود سياستهايي كه به احمدي‌نژاد ديكته كرده، بهره‌برداري مي‌كند. به عبارت ديگر، نتيجه عملي و سياسي اين بسته پيشنهادي كمك به فاشيسم مذهبي در توليد بمب اتمي است. وجه ننگين ديگر اين كار كه مقاومت ايران بر آن انگشت گذاشت، مخفي‌نگهداشتن جزئيات «بسته مشوقها»ست كه جزئي از تلاش طراحان آن براي زد‌و‌بند با فاشيسم مذهبي و دور نگهداشتن آن از افكار عمومي است.
اما در همان روزي كه بسته جديد مشوقها در تاريكي و پنهانكاري كارسازي مي‌شد، حضور درخشان يك «طرف سوم» در برابر اجلاس كشورهاي 1+5 در لندن، برصحنه پرتو افكنده بود: ايرانيان آزاده و حاميان شريف مقاومت ايران كه با پرچمهاي سه رنگ ايران و با سياست پرافتخار سازش‌ناپذيري با افعي شرزه فاشيسم مذهبي ـ كه هيچ‌گاه كبوتر نمي‌زايد ـ سياست شوم مماشات را طي دو دهه افشا و مفتضح كرده‌اند و در حال كوبيدن آخرين ميخها بر تابوت اين سياست شوم و شكست‌خورده هستند. خبرگزاريها و رسانه‌ها در انبوه گزارشهاي مخابره‌شده از تظاهرات ايرانيان آزاده در لندن، تأكيد كردند: «اپوزيسيون ايران معتقد است گفتگو با رژيم ايران صرفاً وقت‌تلف‌كردن است. نمايندگان پارلمان انگلستان نيز خواستار اتخاذ اقدامات شديدتر عليه رژيم تهران مي‌باشند. اندرو مكينلي، عضو كميته روابط خارجه مجلس عوام انگلستان گفت: اين تلاشها بسيار خطرناك است و در صورتي كه ما اين رژيم را همين الان به چالش نطلبيم، بهاي سنگيني خواهيم پرداخت»(تلويزيون الحره14ارديبهشت87).
مماشات جاده‌يي است كه هميشه به فاجعه ختم مي‌شود، استمالت هميشه ديكتاتور‌ها را جريتر مي‌كند و اين قانونمندي، در مورد استبداد قرون وسطايي آخوندها، به خاطر ضعف بنيادين و فقدان ظرفيت انعطاف، به‌طور مضاعف صادق است. اما صرفنظر از اصول و احكام عام، از نظر سياسي و تاكتيكي محض هم، ارائه بسته تشويقي به ديكتاتوري آخوندي آكنده از خبط و خطاست. درحالي كه شوراي امنيت ملل متحد با چندين بيانيه و قطعنامه صريح رژيم آخوندها را به اجراي موارد مشخصي موظف كرده و با سرپيچي اين رژيم روبه‌روست، اين بسته مشوق، معنايي جز تشويق بي‌اعتنايي به مصوبات بين‌المللي ندارد. ولي‌فقيه ارتجاع كه با بحرانهاي مرحله اضمحلال و سرنگوني مواجه است از اين تشويق به سود سياستهايي كه به احمدي‌نژاد ديكته كرده، بهره‌برداري مي‌كند. به عبارت ديگر، نتيجه عملي و سياسي اين بسته پيشنهادي كمك به فاشيسم مذهبي در توليد بمب اتمي است. وجه ننگين ديگر اين كار كه مقاومت ايران بر آن انگشت گذاشت، مخفي‌نگهداشتن جزئيات «بسته مشوقها»ست كه جزئي از تلاش طراحان آن براي زد‌و‌بند با فاشيسم مذهبي و دور نگهداشتن آن از افكار عمومي است.
اما در همان روزي كه بسته جديد مشوقها در تاريكي و پنهانكاري كارسازي مي‌شد، حضور درخشان يك «طرف سوم» در برابر اجلاس كشورهاي 1+5 در لندن، برصحنه پرتو افكنده بود: ايرانيان آزاده و حاميان شريف مقاومت ايران كه با پرچمهاي سه رنگ ايران و با سياست پرافتخار سازش‌ناپذيري با افعي شرزه فاشيسم مذهبي ـ كه هيچ‌گاه كبوتر نمي‌زايد ـ سياست شوم مماشات را طي دو دهه افشا و مفتضح كرده‌اند و در حال كوبيدن آخرين ميخها بر تابوت اين سياست شوم و شكست‌خورده هستند. خبرگزاريها و رسانه‌ها در انبوه گزارشهاي مخابره‌شده از تظاهرات ايرانيان آزاده در لندن، تأكيد كردند: «اپوزيسيون ايران معتقد است گفتگو با رژيم ايران صرفاً وقت‌تلف‌كردن است. نمايندگان پارلمان انگلستان نيز خواستار اتخاذ اقدامات شديدتر عليه رژيم تهران مي‌باشند. اندرو مكينلي، عضو كميته روابط خارجه مجلس عوام انگلستان گفت: اين تلاشها بسيار خطرناك است و در صورتي كه ما اين رژيم را همين الان به چالش نطلبيم، بهاي سنگيني خواهيم پرداخت»(تلويزيون الحره14ارديبهشت87).
پستها
