قتلهای زنجیره ای از دیروز تا امروز اما نه فردا!
لیلا جدیدی
گیرم که می زنید
گیرم که می برید
گیرم که می کشید
با رویش ناگزیر جوانه چه می کنید؟!
مراسم بزرگداشت پروانه و داریوش فروهر در خانه آنها و درحالی که تا شعاع یک کیلومتر توسط نیروهای انتظامی محاصره شده بود، برگذار شد.
پروژه وزارت اطلاعات برای حذف دگر اندیشان که به "قتلهای زنجیره ای" معروف شد و در دوران ریاست جمهوری خاتمی روی داد، هرگز تحت رسیدگی روشن و حقوقی قرار نگرفت. این جنایتها که در دهه 60 به اوج رسید، با قتلهای زنجیره ای، یورش خونبار به کوی دانشگاه و قتل زهرا کاظمی همچنان ادامه یافت. رژیم پس از قتل بزدلانه دگراندیشان، زیر فشار سلسه پیگیریهای مدافعان حقوق بشر ادعا کرد که عده ای "خودسر" در وزارت اطلاعات مرتکب آن شده اند و در واقع این جنایات را به طور کلی به زیر فرش جارو کرد.
با این حال آتش خشم و سایش قلب و روح مردم ایران و به ویژه خانواده های قربانیان جنایتهای رژیم نسبت به این ظلم و بی عدالتی به خصوص به این دلیل که همواره ادامه پیدا کرده، هر روز شعله ور تر گشته است. این روشهای جنایتکارانه برای حذف دگراندیشان و مخالفان، امروز که خروش خشم مردم بنیانهای حکومت را به لرزه در آورده با شدت بیشتری به کار گرفته می شود، از ضرب و شتم معترضان بی سلاح تا قتل و کشتارهای خیابانی و بار دیگر، تکرار ماجرای قتل های زنجیره ای!
خودکشی دادن رامین پوراندرجانی، پزشکی که شاهد شکنجه و قتل در بازداشتگاه کهریزک بود و قربانی همین تهدیدها و ترورهای عوامل امنیتی و قضایی شد و ناپدید شدن سعید مرتضوی (اگر چه از کیسه خود رژیم خرج شده است) را نیز باید به این سیاهه افزود.
این جنایتها تا زمانی که دیکتاتوری مذهبی ولایت فقیه برپا است ادامه خواهد داشت.
اکنون جنبش بیشماران فرصتی را پیش آورده تا برای همیشه پرونده خونین استبداد و جنایت و بی عدالتی بسته شود. این بار پر توان و خستگی ناپذیر سرنوشت و آینده خودمان را می سازیم.
16 آذر در پیش روست و پس از آن روزهای دیگر که جامعه ی به پا خواسته بدان جان و روح تغییر می خواهد بخشد.
پستها
